جوجوی من و مجتبی

    من پل رنگین کمان را   آفتاب مهربان را دوست دارم ابرهای پر ز باران کوهساران ماهتاب و لاله زاران من تمام مردم خوب جهان را دوست دارم عاشقان ناتوان را  عشق های بی امان را   من تمام شاپرکهای جهان را دوست دارم مادران را  آرزوهای عزیز و خو بمان را قلبهای پاکشان را اشکهای نابشان را دستهای گرمشان را حرفهای از صمیم قلبشان را شوروشوق چشمشان را من تمام ساکنان قلبهای عاشقان را دوست دارم من دروغ بچگان را  شیطنتهای همیشه بکرشان را رازشان را پاکی احساسشان را خنده های شادشان را بادبادکهای قشنگ و نازشان را دستهای کوچک و پربارشان را هر نگاه خالی ا...

مهربانا؛ عشق صادقانه و بی ریایم به تو، روحم را آرامش، جسمم را پر توان و اندیشه ام را ………………. بخشیده است. در دایره عنایت الهی ات به سوی شرایطی بهتر، برای دستیابی به هدفم …………….. رهسپار می شوم. خدایا؛ ستایش و سپاس سزاوار وجود مهربان توست و من برای التیام روح و روانم، خود را از هر گونه وابستگی، ……………….. و ……………….. رها کرده و فقط چشم به زندگی و امور جاری خود دارم.     پروردگارا؛ من در این بامداد به روان همه کسانی که می شناسم، دعای خیر می فرستم و از هم اکنون ...