به سـوی او قـدمی برداریـم ...
آتشی نمى سوزاند "ابراهیم" راو دریایى غرق نمی کند "موسى" را
کودکی، مادرش او را به دست موجهاى "نیل" می سپارد...تا برسد به خانه ی فرعونِ ثشنه به خونَ .......دیگری را برادرانش به چاه مى اندازندسر از خانه ی عزیز مصر درمی آورد
 عاقبت بر تخت ملک می نشینداز این "قِصَص" قرآنى هنوز هم نیاموختی ؟!که اگر همه ی عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند
و خدا نخواهدنمی توانندو که یگانه تکیه گاه من و توست !
پس به "
تدبیرش" اعتماد کن
به "
حکمتش" دل بسپار
به او "
توکل" کن
و به سمت او "قدمی بردار"
تا ده قدم آمدنش به سوی

خود را به تماشا بنشینی